انتخاب و نگهداری زردچوبه

در مورد نوع انتخاب و نگهداری زردچوبه نکاتی را باید رعایت کرد.
انتخاب زردچوبه:
این روزها، گیاهان خشک و ادویه در سوپرمارکت ها رواج زیادی دارند. اما بهتر است آن ها را از فروشگاه های ادویه محلی در منطقه خود خریداری کنید زیرا مجموعه گیاهان خشک و ادویه از کیفیت برتر و نسبتاً تازه تری است. همیشه زرد چوبه ارگانیک بخرید.
زرد چوبه به شدت متفاوت است و نوع انتخاب پودر زرد چوبه بسیارمهم است. اغلب زرد چوبه با مواد دیگری مخلوط می شود تا رنگ زردش را به آنها بدهد. برای دفع خطراتی که ممکن است ناشی از استفاده از مواد رنگی مصنوعی باشند، مورد استفاده قرار می گیرد. زرد چوبه در پودر کاری بالاترین میزان کورکومین را دارد که به طور متوسط در وزن 3.14 % است. زردچوبه هم در تکه های بزرگ و هم به صورت پودر در دسترس است و باید پس از تایید طراوت و کیفیت، خریداری شود.

نگهداری زردچوبه:
پودر زردچوبه باید در یک ظرف کاملاً بسته نگهداری شود و در جای خشک و خنک نگهداری شود، که از نور محافظت شود. زرد چوبه باید در یخچال قرار داده شود. باید از گرمای بیش از حد اجتناب کرد چون می تواند روغن اسانس معطر خود را پخش کند. از طرف دیگر نور خورشید می تواند رنگش را محو کند. ظرفش باید به شدت پس از استفاده بسته شود. قرار گرفتن در معرض هوا برای مدت طولانی باعث رفتن طعم و بویش می شود.

تداخلات دارویی زردچوبه:
مصرف زردچوبه می تواند زمان لخته شدن خون را افزایش دهد لذا مصرف آن همراه با داروهای ضد لخته و ضد پلاکت (مانند هپارین و وارفارین) می تواند موجب افزایش اثر آنها وخونریزی های غیر قابل کنترل شود. اگر زردچوبه به صورت خوراکی دریافت شود می تواند میزان اسید معده را تغییر داده و در عمل داروهای مسدود کننده گیرنده هیستامین ۲-(مانند سایمتیدین، فاموتیدین، رانیتیدین) و مهار کننده های پمپ پروتون (مانند امپرازول، پرواسید) اختلال ایجاد کند. زردچوبه دارای اثر کاهنده قند خون است بنابراین می تواند اثر داروهای دیابت مانند متفورمین، گلیمراید و….انسولین را شدت ببخشد.
از مصرف همزمان زردچوبه وآسپرین اجتناب شود زیرا هر دو زمان اخته شدن خون را افزایش می دهند. بعلت توانایی زردچوبه در افزایش اسید و ترشحات معده این گیاه می تواند در اثر داروهای آنتی اسید اختلال ایجاد کند.

زردچوبه در طب نوین
در طب نوین به عنوان یک ضد التهاب شناخته شده است بنابراین می تواند در درمان آرتریت و سایر بیماری های التهابی به کار رود.در مطالعات اخیر کورکومین که یکی از مواد شیمیایی فعال در زردچوبه است به عنوان یک ماده مهار کننده فعالیت آنزیم های لیپواکسیناژ و سیکلوکسیناژ شناخته شده است. این دو آنزیم سبب افزایش و تداوم التهاب می شوند. با کاهش اثر این دو آنزیم، کورکومین می تواند التهاب و درد ناشی از آن را کاهش دهد.
در آخرین مطالعات، امکان پیشگیری و درمان آلزایمر توسط کورکومین در حال بررسی است. بعضی محققین بر این عقیده اند که التهاب در مغز می تواند سبب گسترش آلزایمر شود. در مطالعات جانوری و آزمایشگاهی دیده شده است مواد شیمیایی موجود در زردچوبه بر روی گذرگاه های مغزی که فکر می کنند سبب جمع آوری پروتئین های مرتبط با بیماری آلزایمر مؤثر است. در مطالعه دیگری ثابت شده است افراد مسن بین ۶۰ تا ۹۳ ساله ای که در غذای خود از زردچوبه استفاده کرده اند کمتر دچار اختلا ل در توانایی های مغزی از قبیل تفکر، یادگیری، درک، تصور و به خاطر آوردن شده اند.
در برخی مطالعات کورکومین توانسته است شروع، رشد و گسترش انواع متعددی از سرطان ها را مهار کند. این ماده شیمیایی مرگ انواعی از سلول های سرطانی را با تخریب DNA سرعت بخشیده است. کورکومین ممکن است با ایجاد اختلال در شکل گیری میکروتوبول ها در تقسیم سلول های سرطانی مداخله کند و یا با جلوگیری از رشد رگ های خونی که تومور را تغذیه می کنند رشد آن را مهار کند. از آنجا که زردچوبه جذب خوبی از طریق روده ها ندارد می تواند سطح بالا و کافی از مواد شیمیایی خود را جهت سرطان های روده و سایر بیماری های روده مانند کرون فراهم کند.علاوه بر این در آخرین مطالعات،کورکومین توانسته است حساسیت سلول های سرطانی را نسبت به رادیوتراپی افزایش دهد. همچنین باعث افزایش اثر داروهای ضد سرطان شده است.
کورکومین به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی شناخته شده است. آنتی اکسیدان های موجود در زردچوبه می توانند از تخریب مغز،کلیه ها، کبد و ریه ها توسط عواملی مانند داروها،اشعه ها، فلزات سنگین مانند سرب و مواد شیمیایی جلوگیری کنند.
در بررسی های آزمایشگاهی روی حیوانات مبتلا به دیابت،زردچوبه توانست سطح چربی خون را پایین بیاورد. یک تئوری در این زمینه بیان می کند کاهش قند خون به دنبال تأثیر زردچوبه در افزایش مصرف قند توسط سلول های خونی می باشد و یا ممکن است آنزیم هایی که سبب تبدیل کربوهیدرات ها به قند می شوند را مهار کند. اثر آنتی اکسیدانی زردچوبه در بیماران دیابتی هم نقش مؤثری داشته و سبب کاهش تخریب کلیه ها و آسیب های شبکیه در این افراد می شود.
کاهش سطح کلسترول به دنبال افزایش شکست آن ویا به دلیل جذب سریع کلسترول توسط زردچوبه است. این گیاه می تواند با افزایش تولید صفرا مصرف کلسترول بدن را بالا برده و سطح خونی کلسترول را کاهش دهد.
علی رغم مطالعات مغایر در زمینه تأثیرات زردچوبه در بیماری های تنفسی و برونشیت، تحقیقات اخیر آزمایشگاهی نشان داده اند که کورکومین پتانسیل خوبی در درمان برخی از انواع وراثتی آنها مانند سیستیک فیبروزیس دارد.
کورکومین و سایر مواد شیمیایی موجود در زردچوبه می توانند میزان ترشح موکوس های ریوی را افزایش داده و به این دلیل از غلظت و ضخامت موکوس ها کاسته و آنها را به راحتی از ریه پاکسازی کنند. علاوه بر این اثر ضد التهابی ریه نیز در این بین نقش مهمی ایفا کرده و میزان احتقان ریوی ناشی از التهاب را کاهش می دهد.
در مطالعات آزمایشگاهی و جانوری زردچوبه تأثیر زیادی علیه گروه وسیعی از ارگانیسم های بیماری زا داشته است.
در یک مطالعه با بررسی ۲۵ محصول گیاهی، زردچوبه مؤثرترین گیاه در نابودی هلیکوباکترپیلوری که باعث زخم و ناراحتی های معدی است بوده است. همچنین سبب جلوگیری از چسبیدن این باکتری به دیواره معده است.
علاوه بر این مواد شیمیایی موجود در زردچوبه اثرات ضد قارچی و ضد انگل های روده مانند ژیاردیا لامبیا از خود بروز داده است. زردچوبه ممکن است به عنوان یک ضد ویروس نیز عمل کند اگرچه در مطالعات آزمایشگاهی تأثیر آن روی HIV (ویروس عامل بیماری ایدز) به صورت قاطع نبوده است.
زردچوبه می تواند به صورت پودر و یا مخلوط با روغن و یا پماد در درمان زخم های ناشی از بریدگی و خراش ها و سایر بیماری های پوستی مانند آکنه پوشک اطفال (diaperash) و پسوزیاریس به کار رود. اثرات ضد التهاب و ضد عفونت زردچوبه نیز التهاب زخم ها را کم کرده و از عفونی شدن آنها پیشگیری می کند. در مطالعات جانوری کاربرد آن توانسته است بهبود زخم ها را سرعت بخشیده و روند درمان آنها را کامل تر کند.
میزان مصرف زردچوبه:
به عنوان یک طعم دهنده در میزان های متفاوت و درسنین مختلف مصرف می شود. در مطالعات بالینی انسانی دوز خوراکی آن از ۵۰۰ میلی گرم بوده است. با مصرف دوز روزانه حد اکثر تا ۸۰۰۰ میلی گرم برای مدت طولانی حدود ۳ ماه عارضه جانبی آشکاری نداشته است.
در مصارف موضعی به صورت پماد و یا روغن هایی بر پایه زردچوبه می تواند به میزان نیاز مصرف شود. پمادهای ساخته شده از پودر زردچوبه و یا آب تازه ریشه آن می تواند به طور مستقیم روی پوست استفاده شود. مصرف طولانی مدت موضعی آن، رنگ زردی روی پوست به جا می گذارد که به سختی برطرف می شود.