اهمیت غذایی دارچین

دارچین حاوی ترکیبات شیمیایی با ارزشی است و تحقیقات صورت گرفته در این زمینه نشان داده است که دارچین خاصیت ضد اکسیدان، ضد دیابت، ضد التهاب و ضد نفخ دارد. آنتی اکسیدان های موجود در دارچین به دلیل دارا بودن خاصیت ضد التهابی خطر ابتلا به سرطان و حمله قلبی را کاهش می دهد و عملکرد مغز را بهبود می بخشند.

براساس آمار انجمن درمان کالیفرنیا دارچین در بین مواد دارای انتی اکسیدان رتبه هفتم را به دست آورده است که نشان می دهد مقدار بسیار زیادی انتی اکسیدان در ان وجود دارد.خواص درمانی دارچین به خاطر آنتی اکسیدان هلیی است که با نام های پلی فنول فنولیک اسید و فلاونید ها شناخته می شوند. این آنتی اکسیدان ها بیشتر در خوراکی هایی مانند شکلات تلخ و انواع توت وجود دارد و استرس را کاهش می دهد.

یک قاشق مربا خوری پودر دارچین به اندازه ی یک لیوان آب انار حاوی آنتی اکسیدان است. محققان دریافته اند بیش از 7 نوع فلاونید که تنها در دارچین وجود دارد در تسکین انواع درد نقش مهمی دارد. دارچین می تواند به احیای بافت زخمی شده کاهش درد قاعدگی و کنترل حساسیت فصلی کمک کند. دارچین بیشترین میزان خاصیت ضد اکسیدانی را در گیاهان طبیعت داراست صدها برابر بیشتر از میزانی که در سیب وجود دارد.

پوست تند گیاه دارچین منبع بسیار خوبی از مواد معدنی مانند پتاسیم کلسیم آهن منگنز منیزیم و روی بشمار می اید.آهن برای تولید گلبول های قرمز مورد نیاز است.پتاسیم در کنترل ضربان قلب و فشار خون موثر واقع می شود. چوب دارچین به دلیل خاصیت ضدلخته ای خود مانع لخته شدن خون در رگهای خونی شده و در نتیجه از سکته مغزی و بیماری های عروقی جلوگیری به عمل می اورد .ترکیبات شیمیایی موجود در این ادویه تحرک معده و روده را افزایش داده و در خضم غذا بسیار موثر است.

این ادویه شامل روغن های ضروری چون اوژنول است که علت اصلی رایحه ی معطر شیرین و لذتبخش این گیاه است.اوژنول بدلیل خواص بی حس کننده و موضعی اش برای درمان دندان و لثه بسیار موثر است .

ویرایش : مهندس مریم سرچمی – کارشناس ارشد صنایع غذایی